Świat za szkłem – Omar Sharif

Omar Sharif – egipska gwiazda

Mozaika najpopularniejszych egipskich filmów z lat 50′, 60′ i 70′ – zwłaszcza tych, gdzie miłość była motywem przewodnim, to piękny obraz egipskiego stylu życia tamtych lat.

[youtube_sc url=”http://www.youtube.com/watch?v=SdfoQilOHrI” title=”Filmy%20Egipt%20″]

Być może w pierwszej chwili Egipt nie kojarzy nam się z potęgą kinematograficzną. Jednakże po chwili zastanowienia okaże się, że wiele z nas słyszało przecież choćby o Omarze Sharifie (prawdziwe nazwisko: Michael Shalhoub). Początkowo nic nie wskazywało na to, że zrobi on taką oszałamiającą karierę. Urodził się w 1932 roku w Aleksandrii, gdzie ukończył szkołę o profilu matematyczno-fizycznym. Przed znającym sześć języków Omarem Sharifem otworem stanął nie tylko arabski świat filmowy, ale również Hollywood. Jego dorobek aktorski przyniósł mu dwa Złote Globy (za filmy Lawrence z Arabii oraz Doktor Żywago) oraz nominację do Oscara (również za film Lawrence z Arabii). W 2005 roku Omar Sharif został uhonorowany przez UNESCO medalem za swój wkład w świat kultury i filmu.

Innym znanym egipskim aktorem docenionym w świecie filmu jest Ahmed Zaki (prawdziwe nazwisko: Ahmed Abdullrahman Zaki). W 2001 roku prezydent Egiptu, Hosni Mubarak, wręczył mu medal za całokształt dorobku filmowego. Częstokroć podkreśla się, iż to Ahmed Zaki jako pierwszy ciemnoskóry zagrał rolę pierwszoplanową w egipskim filmie, łamiąc w ten sposób niepisane prawo o faworyzowaniu aktorów o jasnej karnacji.

W jakich filmach grają zatem egipscy aktorzy? Duża część kinomatografii egipskiej to takie jak w filmach z innych części świata ckliwe historie miłosne, ale nie tylko. Reżyser Szahin Yusuf po raz pierwszy pokazał na ekranie realistyczne obrazy o życiu fellahów w takich filmach jak: Sira’un fi al-wadi (Wojna w dolinie) z 1953, Al-Ard (Ziemia) z 1969, Al-Ichtiar (Wybór) z 1970, Al-Usfur (Wróbel) z 1973. Kolejne jego dzieła skupiały się na opowieściach o historiozofii Egiptu: Awdat al-ibn az-zal (Powrót syna marnotrawnego) z 1976, Al-Iskandarijja lih? (Aleksandria-dlaczego?) z 1978, Adieu Bonaparte z 1984. Nie brak też filmów o najnowszych dziejach kraju. W 1996 roku Mohamed Fadel wyreżyserował propagandowy film o prezydencie Nasserze, Nasser 56, ze wspomnianym wyżej Ahmedem Zakim w roli tytułowej. W roku 2001 inny znany egipski reżyser, Mohamed Khan, nakręcił film biograficzny Ayyam el Sadat (Dni Sadata) – opowiadający o prezydencie Egiptu, Anwarze el-Sadacie, rządzącym w latach 1970-1981, także z Ahmedem Zakim w roli głównej. Egipskie kino nie ucieka również od takich gatunków jak dramat muzyczny (Haleem), thriller (Ard el-Khof czyli Kraina strachu) czy komedia. Świetnym przykładem ostatniej może być choćby Al-Sifara fil-Imara (Ambasada w kamienicy), balansująca na cienkiej granicy poprawności politycznej historia Egipcjanina, który odkrywa, iż w jego bloku ma swoją siedzibę… Ambasada Izraela. Siła filmu egipskiego tkwi również w scenariuszach. Jedną z osób, która przez lata pisywała na potrzebę tamtejszej kinematografii był Nadżib Mahfuz, laureat literackiej Nagrody Nobla. Wiele z jego powieści doczekało się głośnych w arabskim świecie ekranizacji.

[youtube_sc url=”http://www.youtube.com/watch?v=zEIyH92-oMA&feature=channel” title=”Egipt%20filmy”]

(źródło: arabia.pl)

Related posts

Leave a Comment