Historia miasta

Sharm el Sheikh

Jeden z najsłynniejszych kurortów Morza Czerwonego jeszcze kilkadziesiąt lat temu był pustynią odwiedzaną tylko przez Beduinów.

Strategiczne położenie Sharm el Sheikh u zbiegu Zatoki Akaba i Kanału Sueskiego doprowadziło po II wojnie światowej do przekształcenia małej wioski rybackiej w egipską bazę marynarki wojennej. W 1956 roku podczas konfliktu z Izraelem Egipt stracił swą ówczesną osadę rybacką, która w 1957 roku powróciła do Egiptu. Do 1967 r. stacjonowały tu siły pokojowe ONZ. W obecnej dzielnicy Hadaba w roku 1960 mieścił się egipski garnizon wojskowy, na wzgórzach nadal widać pozostałości po budynkach i schronach.

W 1967 nastąpiła blokada morska Cieśniny Tirańskiej, ogłoszona przez egipskiego prezydenta Nassera, uniemożliwiająca żeglugę izraelskich statków po Morzu Czerwonym. Doprowadziło to do wojny z Izraelem, w wyniku której Izraelczycy zajęli półwysep Synaj wraz z Sharm el Sheikh (wówczas mała osada rybacka).

Wkrótce Izraelczycy rozbudowali osadę. Po roku 1967 powstało miasto o nazwie Ofira (hebr: אופירה) – od biblijnej krainy Ofir. Nazwa ta była w użyciu do 1982 roku. Ofirę zamieszkiwało wówczas 500 żydowskich rodzin (ok. 2000 osób).

14 maja 1968 r. otwarto lotnisko wojskowe Sił Powietrznych Izraela pod hebrajską nazwą Ofira. W 1976 roku otwarto cywilny port lotniczy Ofira. Głównym celem inwestycji Izraelczyków w tym miejscu było uniemożliwienie Egiptowi blokowania Cieśniny Tirańskiej oraz kontrolowanie szlaku drogowego pomiędzy Ejlatem a wybrzeżem Zatoki Sueskiej. Ważną rolę zaczęła odgrywać turystyka, bowiem wpływy z niej wykorzystywano do finansowania kosztów izraelskiej okupacji wojskowej i osadnictwa na Synaju.

Pod koniec lat 70-ych powstał  port morski Sharm el Sheikh w zatoce Sharm el Maya.

Zachodnia część miasta powróciła do Egiptu w 1979 roku, a całość w obecnych granicach administracyjnych w 1982 roku. Osadnicy żydowscy zostali wysiedleni do Izraela, ale ich osada nie została zburzona– jak miało to miejsce wówczas z innymi osadami żydowskimi na Synaju– a zajęta, głównie przez Egipcjan przybyłych z kontynentalnej części Egiptu, oraz przez miejscowych beduinów.

Hotele, które pozostały po Izraelczykach to  Helnan Marina oraz Cliff Top (w dzielnicy Naama Bay). To właśnie ich popularność wśród amerykańskich płetwonurków i żołnierzy podsunęła rządowi egipskiemu pomysł rozwinięcia turystyki właśnie w tej części kraju.

Początki tej turystyki to przede wszystkim nurkowie przybywający z całego świata zobaczyć bogactwo nienaruszonej rafy koralowej Morza Czerwonego. W tym czasie rozbijali oni namioty na miejscu dzisiejszych hoteli.

Później następuje gwałtowna rozbudowa bazy hotelowo-turystycznej. Łączna liczba ośrodków turystycznych wzrosła z 3 w 1982 roku – do 91 w 2000 roku, a obecnie ich liczba wynosi ponad 500.

W ciągu kilku ostatnich lat powstało kilkanaście specjalnych turystycznych osiedli, gdzie obcokrajowcy nabywają mieszkania. Miasto pozyskało kilka renomowanych firm zarządzających hotelami (Hyatt Regency, Accor, Marriott, Le Méridien, Four Seasons, Ritz-Carlton i innych). W 2007 roku otwarto aquapark połączony z hotelem o łącznej powierzchni 133 905 m². W mieście znajduje się wiele obiektów sieci gastronomicznych (Starbucks, Hard Rock Cafe, McDonalds, Kentucky Fried Chicken i innych.)

Kiedy w 1982 roku Egipt przejmował miasto – było tam zaledwie kilkanaście palm postawionych na pustyni, a większość roślinności stanowiły pojedyncze rosnące dziko akacje. Konsekwentna praca nad tworzeniem zielonego, egzotycznego miasta doprowadziła do powstania prawdziwej oazy zieleni na pustyni.

Miasto stało się na tyle popularne, że regularnie odwiedzał je brytyjski premier Tony Blair, swoją willę wybudował tu sułtan Qaboosh z Omanu, a egipski prezydent Hosni Mubarak częściej przebywał w Sharm el Sheikh niż w stolicy kraju. Jest to główne miejsce wypoczynkowe dla członków egipskich władz. Korzystają z niego również niektóre z europejskich i bliskowschodnich głów państwa, politycy i bogacze.

Stali mieszkańcy miasta – ich liczba ciągle wzrasta – to głównie pracownicy hoteli i obsługi turystycznej i administracji państwowej. Mieszkańcami miasta są też obcokrajowcy – również Polacy – prowadzący tu głównie ośrodki nurkowe czy biura turystyczne, lub posiadający kupione tu mieszkania.

Ważniejsze wydarzenia:

  • 23-28.08.2002    –  Otwarte Mistrzostwa Świata w Pływaniu FINA 2002 na długości 5, 10 i 25 km.
  • 19.01.2003 – była tu meta Rajdu Dakar, a dzień wcześniej meta najdłuższego odcinka tego rajdu z Abu Risz.
  • 3.01.2004 – katastrofa samolotu w której zginęło 149 osób.
  • 23.07.2005 – w mieście doszło do zamachów bombowych, w wyniku których zginęły 64 osoby.
  • 23.05.2007 – otwarcie drugiego terminala lotniska Ofira oraz meczetu w pobliżu Naama Bay.
  • 18.10-2010 – finały Mistrzostw Świata w Squash
  • 25.01.2011 – egipska rewolucja, w Sharm el Sheikh odbyła się ok. 300 osobowa pokojowa demonstracja poparcia dla prezydenta Hosniego Mubaraka, który miał tu swoją rezydencję.

Sharm el Sheikh to także miejsce spotkań przywódców światowych (m.in. pokojowych spotkań bliskowschodnich) w specjalnym centrum konferencyjnym (na 4700 miejsc), znajdującym się w pobliżu lotniska. Dlatego miasto nazywane jest czasami Miastem Pokoju. Odbyły się tu liczne konferencje ekonomiczne (m. in. Banku Światowego) oraz pokojowe, którego gospodarzem był prezydent Egiptu Hosni Mubarak.

  • Szczyt pokojowy z 1996 roku z udziałem przywódców z ok. 70 krajów i organizacji międzynarodowych,
  • Szczyt państw grupy G-15, który odbył się po raz pierwszy w Egipcie w 1998 roku. W owym roku odbyło się jeszcze kilka szczytów krajów arabskich.
  • 4 września 1999 roku zawarto tu porozumienie w celu przywrócenia rządów palestyńskich w Strefie Gazy w ramach  tzw. Memorandum Sharm el Sheikh.
  • Kolejny szczyt pokojowy odbył się 17 października 2000 roku po wybuchu drugiej palestyńskiej intifady.
  • W tym samym roku odbyło się Forum Światowej Organizacji Handlu. W owym roku i dwóch następnych odbyło się kilka szczytów pokojowych i związanych z walką z terroryzmem.
 

Szczyt pokojowy odbył się też 3 sierpnia 2005 roku w sprawie zmian w świecie arabskim, takich jak sytuacja w Iraku i konfliktu arabsko-izraelski.
18-20 maja 2008 roku odbyło się tu bliskowschodnie Światowe Forum Ekonomiczne.
3 marca 2009 roku odbył się szczyt w sprawie odbudowy Strefy Gazy po zniszczeniach w izraelskiej Operacji Płynny Ołów przeciwko Hamasowi. W konferencji brało udział 45 ministrów spraw zagranicznych z całego świata, zdecydowano na niej przekazać prawie 4,5 miliarda dolarów na odbudowę Strefy Gazy.

Related posts

Leave a Comment