Niektórzy mówią, że Egipcjanie na gotowaniu się nie znają, ale odwiedzając ten kraj warto spróbować kilku lokalnych charakterystycznych przysmaków. Kuchnia egipska łączy tradycje Bliskiego Wschodu i krajów śródziemnomorskich. Potrawy stanowią kombinację warzyw i różnych rodzajów mięs polewanych sosami i przyprawionych ziołami: kminkiem, kurkumą, kolendrą, pietruszką i miętą. Nubijczycy, żyjący na południu kraju, lubią pikantne potrawy, podczas gdy mieszkańcy północy unikają ostrych smaków. Najważniejszym składnikiem egipskiej kuchni jest bób i fasola (ful). Egipcjanie przygotowują ją na różne sposoby i jedzą nawet na śniadanie – gotowane ziarna miksują z cebulą, pomidorami, przyprawami i podają z jajkiem. Na ulicy sprzedaje się taką pastę jako wypełnienie kanapek albo w postaci smażonych klopsików (ta’amija lub falafel). Nieodłącznym dodatkiem większości potraw jest chleb (aysz) – placek przypominający podpłomyk – cienki i pusty w środku; Egipcjanom służy do nabierania jedzenia. Wypełniany fasolą, warzywami i sosem sezamowym (tahina) lub mięsem staje się pożywną kanapką. Typowym daniem egipskiej kuchni są zupy (szorba): mięsne (lahma), warzywne (chudar) lub rybne (samak).Turyści zachwalają wszystkie z wyjątkiem zielonej, śluzowatej zupy z liści molochija, warzywa podobnego do szpinaku.
Uczta zaczyna się od przekąsek (mezze), wśród których dominują marynowane marchewki, pietruszka, seler i bakłażany z zimnymi sosami. Przyrządzone na różne sposoby mięso kurczaka, wołowinę lub baraninę serwuje się jako danie główne. Podaje się je z warzywami i chlebem. Na świeżą rybę najlepiej udać się do restauracji specjalizujących się w owocach morza. W lepszych restauracjach przyszłe danie można samemu wyłowić z wielkiego akwarium.Warto też skosztować innego tutejszego przysmaku – mięsa gołębia (hamam). Ptaka nadziewa się ostro przyprawionym ryżem, a następnie piecze lub dusi. Owoce można jeść przez cały rok. Zimą najlepsze są banany, truskawki, daktyle, pomarańcze i granaty. Z kolei lato to sezon na melony, brzoskwinie, śliwki i winogrona. Warto spróbować m.in. słodkich różowych pomarańczy (burtu’aan bedammoh). Jeśli chodzi o słodkości, to egipskie desery zaspokoją najbardziej wybrednego łasucha. Baklawa – strucel z orzechami i miodem, znany z kuchni tureckiej i greckiej – należy do mniej słodkich.
Przepisy
Dla prawdziwych pasjonatów zamieszczamy tutaj przepisy na ciekawe dania, które może mieliście okazję spróbować w Sharm el Sheikh. Jeśli macie swoje wypróbowane przepisy – zapraszamy do wysyłania ich do nas – zamieścimy je tutaj, aby wszyscy mogli spróbować gotowania po arabsku.
Tahina to pasta sezamowa ze zmielonego sezamu i oleju. o orzechowym smaku, niezwykle popularna w krajach arabskich. Jej specyficzny smak i zapach nie dają sie niczym zastąpić.
Składniki:
10 dag ziaren sezamu
łyżka oliwy z oliwek
1 – 2 łyżki oleju sezamowego
Na gorącej patelni lekko uprażyć sezam, po czym utrzeć w moździerzu (lub zmiksować), stopniowo dodając olej sezamowy i oliwę. Ucierać tak długo, aż powstanie gęsty, gładki jednolity krem. Przełożyć do słoiczka, szczelnie zakryć, przechowywać w lodówce. Tahina wzbogaca smak wielu sosów, zup, potraw duszonych, dodatek gotowanych na parze brokułów, brukselki i kalafiorów. Doskonała jest też jako pasta do kanapek.
Falafel – czyli kotleciki z ciecierzycy to jedno z najpopularniejszych dań kuchni arabskiej. Najpyszniejsze są świeżo usmażone na mocno rozgrzanym tłuszczu.
Składniki:
1 cebula
3 ząbki czosnku
1/2 łyżeczki sody
1 łyżka soli
do smaku: pieprz czarny i cayenne, kumin, kolendra, papryka, natka pietruszki.
Składniki:
15 g drożdży
szklanka ciepłej wody
1/2 łyżeczki cukru
1 łyżeczka soli
2 łyżki oleju
Robimy zaczyn: mieszamy drożdże z cukrem, ciepłą wodą i łyżką mąki. Odstawiamy w ciepłe miejsce na ok. 15 min. Przesiewamy mąkę do miski, dodajemy sól, olej i rozczyn. Wyrabiamy jednolite ciasto. Po wyrobieniu przesypujemy mąką i odstawiamy na ok. 1 godzinę, aż ciasto podwoi swoją objętość. Z gotowego formujemy placuszki o grubości około 1 cm i co najmniej 15 cm średnicy. Smarujemy je z wierzchu olejem. Pieczemy w piekarniku ok. 8 min. w temp. 200 st. Należy uważać, aby chlebki nam się za mocno nie spiekły. Po wyjęciu z piekarnika nacinamy wzdłuż krawędzi.W powstałą kieszeń wkładamy falafel, warzywa i sosy.
Harissa to pikantny sos, idealny zarówno do gorących dań mięsnych jak i kanapek.
Składniki
8 ząbków czosnku
30 g soli
30 g kminu mielonego
30 g mielonej kolendry
150 ml oliwy z oliwek
Restauracje w Sharm el Sheikh
Podczas wakacji w Sharm el Sheikh warto spróbować oryginalnej lokalnej kuchni i smaków Egiptu. Ogromną popularnością wśród turystów cieszą się przede wszystkim restauracje z owocami morza. Krewetki, kalmary, homary, ryby – wszystko jest świeże i co ważne – przygotowane bez mrożenia. Warto też spróbować doskonale przyprawionych mięs, czy sałatek warzywnych i owocowych. Sprawdzone przez nas miejsca podajemy w kolejności alfabetycznej.
EL MASRIEIN – lokalna restauracja bardzo popularna zarówno wśród egipcjan jak i turystów na Old Markecie. Można tu spróbować sałatek mezze i innych lokalnych specjałów. W menu znajdziecie tradycyjną koftę, pieczoną baraninę, wołowinę, kaczki, przepiórki czy królika. Są też tradycyjne zupy i oczywiście desery. Dania można też zabrać na wynos. Uwaga – tu nie podaje się alkoholu. Ceny: umiarkowane i niskie.
FARES RESTAURANT – to prawdziwie egipska restauracja, w której spróbować można typowych egipskich przekąsek warzywnych i doskonałe przyrządzonych ryb i owoców morza, grillowanych lub smażonych. Serwuje się tu też doskonałe zupy z owoców morza. Fares znajduje się na terenie Old Marketu oraz przy centrum Il Mercato. Uwaga – tu nie podaje się alkoholu. Ceny: umiarkowane i niskie.
KAN ZAMAN – za umiarkowaną cenę ciekawe dania kuchni egipskiej oraz owoce morza i świetnie przygotowane ryby, także dania mięsne, a na deser możliwość zapalenia shishy. Restauracja w stylu egipskim cieszy się dużą popularnością wśród Egipcjan, a to najlepsza rekomendacja dla turystów. Znajduje się w Naama Bay. Ceny: umiarkowane
OONAS – jedna ze sztandarowych restauracji na plaży w Zatoce Sharks Bay. Specjalizuje się w owocach morza i rybach. Dania od najbardziej wyszukanych do zwykłych kanapek. Położona jest bezpośrednio na plaży i czynna również wieczorem, idealna na romantyczny wieczór z widokiem na morze. Ceny: wysokie
RED SEA FISH – najpopularniejsza restauracja na Old Markecie specjalizuje się w daniach z owoców morza, tu naprawdę warto skorzystać z tej uczty. Sea Food Platter – to firmowe danie, dzięki któremu spróbujecie wszystkich smakowitości Morza Czerwonego, grillowanych i smażonych z dodatkiem warzyw, egipskiego chleba (aysz) i ryżu podawanego w orientalny sposób. Taka taca powinna zadowolić żołądek kilku osób, bo danie nie jest małe. Ceny: umiarkowane
Kuchnie świata
Sharm el Sheikh to kurort międzynarodowy, dlatego można tu znaleźć restauracje ze smakami z całego świata. Przedstawiamy niektóre z nich.
Kuchnia Dalekiego Wschodu:
THAI HOUSE – Naama Bay
LITTLE BUDHA – Naama Bay
MAI THAI – Soho Square
MANDARIN – przy hotelu Movenpick Jollie Ville
ZEN CHINESE – Soho Square
TANDOORI – Naama Bay przy hotelu Camel Dive Club
MUGHAL MAHAL – Naama Bay przy hotelu Soneta Resort
Kuchnia europejska:
BIER WAGEN – promenada Naama Bay
HARD ROCK CAFE – Naama Bay
FRIDAYS – Naama Bay
EL FANAR – Hadaba przy plaży El Fanar
POMODORO – Naama Bay przy hotelu Camel Dive Club
Kuchnia meksykańska:
MEXICAN BAR – Naama Bay
Kuchnia rosyjska:
MAHONY – Naama Bay
RU CAFE – przy centrum Il Mercato
FastFoody w Sharm el Sheikh
W Sharm el Sheikh można też znaleźć restauracje światowych sieci fast food oraz lokalnych fast foodów. Kto ma ochotę na szybką przekąskę może zajrzeć do jednego z poniższych miejsc, albo zamówić dostawę:
KFC fast food Tel. + 20 69 3603 036
Gino’s Pizza pizza Tel. +20 100 361 1056
Makani kanapki, tosty Tel. +20 69 3604 421
Manchow Wok chińszczyzna Tel. +20 69 3661 720
Mc Donald’s fast food Tel. +20 69 3602 110
On-fish owoce morza Tel. +20 122 11 37 000
Peking chińszczyzna Tel. +20 69 3603 306
Pizza Caliente pizza Tel.+20 100 56 55 313
Pizza Hut fast food Tel.+20 69 3603 035
Red Sea Fish owoce morza Tel. + 20 69 3664 250
Grill House dania z grilla Tel. +20 114 400 4552
Orientalne owoce i warzywa
Spacerując po egipskich bazarach zobaczyć można stragany z ogromną ilością owoców i warzyw. Niektóre z nich wyglądają dość egzotycznie. Prezentujemy tutaj najciekawsze okazy z egipskich straganów.
Persymona
nazywana też kaki, jabłko orientu, hurma – czerwonopomarańczowy owoc kaki, uprawiany głównie w Chinach i Japonii. Owoce są żółtoczerwone z czterema listkami po spodniej stronie. Miąższ jest słabo aromatyczny galaretowaty, bardzo słodki. Wykorzystywany jest głównie do wszelkich konfitur, dżemów i galaretek. Rzadziej spożywany na surowo.
Karambola czyli oskomian pospolity
Wiecznie zielone drzewo owocowe z rodziny szczawikowatych. Pochodzi z Malezji, Indii i Sri Lanki. Uprawiane w wielu krajach strefy tropikalnej. Wysokość do 5-6 m; liście złożone z 7-11 jajowatych listków. Liście są wrażliwe na dotyk. Kwitnie przez cały rok. Kwiaty różowe lub czerwone, bardzo drobne.
Jest uprawiana w licznych krajach obszaru tropikalnego i subtropikalnego, oprócz okazów uprawianych występują tu także formy zdziczałe. Figi występują w różnych odmianach, np. ciemnofioletowe są spożywane na surowo, a jasnozielone suszone, (nabierają przy tym charakterystycznej, bursztynowej barwy) i sprasowywane, w której to postaci są najczęściej spotykane. Charakteryzują się one dużą wartością energetyczną, gdyż zawierają 50 – 75% cukrów. Suszone figi zawierają bardzo duże ilości magnezu, wapnia i innych soli mineralnych.
Uprawiane jest w rejonach o klimacie zbliżonym do klimatu zwrotnikowego. Owoce mają ok. 15-20 cm. 55% owocu stanowi miąższ, reszta to duża pestka (budową przypomina śliwkę). Jest ona duża, silnie spłaszczona, przytwierdzone są do niej włókna. Skórka ma początkowo barwę ciemnozieloną, przechodząca później w różne odcienie żółto-złoto-czerwone. Skórka jest cienka i gładka lecz twarda, dlatego, pomimo iż jest jadalna, usuwa się ją przed spożyciem. Miąższ ma barwę pomarańczowożółtą, jest bardzo aromatyczny i soczysty.
to smaczne owoce o dużej zawartości witaminy C. Powszechnie uprawia się je w strefie międzyzwrotnikowej. Są owalne, wielkości jabłka pokryte zieloną, a później żółtą skórką. Miękki miąższ może być białawy, żółty lub różowy, a w nim znajdują się jasne, miękkie pestki, które są jadalne.Guawę można jeść na surowo, jak jabłko – trzeba ją tylko obrać ze skórki. Ponieważ owoc zawiera dużo pektyn, świetnie nadaje się do przetworów.
Wraz z arbuzem, ogórkiem, dynią i cukinią, melon tworzy rodzinę jednorocznych roślin dyniowatych. Pochodzi prawdopodobnie z Azji lub Afryki.Melony w 90 procentach składają się z wody, zawierają też sporo cukru i beta-karoten. Są niskokaloryczne (100 g miąższu dostarcza około 40 kcal) i bogate w witaminy: A i C (w 100 g melona jest 20 mg witaminy C, a dzienne zapotrzebowanie wynosi 70 mg) oraz składniki mineralne, zwłaszcza potas. Sok z dojrzałego melona doskonale gasi pragnienie, a nektar ma właściwości przeczyszczające i moczopędne.
Są to małe okrągłe zielonkawe owoce, przypominające małe cytryny. W Tajlandii niemalże każda część tej rośliny jest używana do gotowania. Liście limonki mają cytrusowy smak i również spełniają ważną rolę jako dodatek. Drzewko limonki kaffir bardzo wolno rośnie, owoce pojawiają się, gdy drzewko ma już około 8 lat. Sokiem ze świeżej limonki skrapia się danie, aby zyskało intensywny aromat. Liście i skórka są ścierane i dodawane do zup i curry.
Bakłażan pochodzi z Indii, a do Europy sprowadzili go Arabowie. Wartość odżywcza bakłażana nie jest zbyt wysoka, 100g dostarcza około 30 kalorii. Bakłażany zawierają dużo soli mineralnych, zwłaszcza fosforu, żelaza, potasu i wapnia, sporo błonnika i glukozy. O warzywach tych mówi się, że dają długowieczność, gdyż obniżają poziom cholesterolu we krwi. Są też bogate w błonnik, którego mają o 50% więcej niż jabłka lub brzoskwinie. Znajdziemy w nich również witaminę C, A i B2.
Nazywana także cieciorką lub włoskim grochem, jest jedną z najstarszych roślin uprawnych przez człowieka. Pochodzi najprawdopodobniej z Azji Mniejszej, gdzie była znana już 6500 r. p.n.e. W kuchni arabskiej stanowi składnik wielu sosów, zup, kotlecików zwanych falafel, czy sałatek. W niektórych krajach uznawana jest za afrodyzjak. Uważa się, że poprawia kondycję skóry, włosów i odporność organizmu oraz obniża poziom cholesterolu.
Przyprawy orientalne
to przyprawa o silnym zapachu i o korzennym, lekko gorzkim smaku. Jest ona składnikiem proszku curry, oraz musztardy. Wykorzystywana jest w kuchni do barwienia ryżu, makaronu i warzyw konserwowanych w occie, ciast drożdżowych i biszkoptowych. Wyśmienicie sprawdza się w przyprawianiu potraw z drobiu, zup kremowych (np. szczawiowa). Kurkuma jest bardzo aromatyczna i komponuje się z roślinami strączkowatymi m.in. fasolami, soją, soczewica.
to najdroższa przyprawa na świecie. Nadaje niepowtarzalnego aromatu i przyjemnego żółtego koloru potrawom z ryżu, sosom, zupom i ciastom. Dobrze komponuje się z bazylią i oregano. Szafranu używa się w małych ilościach, aby potrawa nie stała się gorzka. Szafran jest uznany także jako afrodyzjak.
Sezam zaliczany jest do najcenniejszych roślin oleistych gdyż uzyskuje się z niego olej o wysokiej wartości pokarmowej. Nasiona sezamu zawierają do 53% tłustego niewysychającego oleju, do 20% białek i do 16% węglowodanów rozpuszczalnych. Zawierają dużo witaminy E. Olej sezamowy wpływa na wzrost zawartości trombocytów w krwi, dzięki czemu wzrasta jej krzepliwość. Nasiona sezamu używane są do produkcji cukierków, słodyczy a przede wszystkim chałwy.
stosowana jest w kuchni chińskiej i indyjskiej. Egipcjanie używają świeżej kolendry, a owoce kolendry ( drobne ziarenka) są idealne do mięs (baraniny, wieprzowiny, dziczyzny) oraz do sosów, marynat jarzynowych, a także do marynowanych śledzi, past, ogórków, jarzyn.
Kmin rzymski pochodzi prawdopodobnie ze wschodniej części Morza Śródziemnego. W Indiach owoce kminu zwykle praży się przed użyciem, aby uwydatniać ich aromat. Kmin jest podstawowym składnikiem niektórych mieszanek przyprawowych. Używany jest także do pikli i sałatek. W Afryce aromatyzuje się nim kiełbasę oraz kuskus. W kuchni arabskiej, sproszkowany kmin dodaje się do potraw z mięsa mielonego mięsa i warzyw. Może być też mieszany z cynamonem oraz szafranem i dodawany do gulaszu.
ma ostry zapach i korzenny, palący smak. Służy do aromatyzowania kompotów, likierów, grzanego wina oraz piwa, a także pierników, pikli, marynat z dyni i ogórków, sosów, pasztetów i flaków. Jest składnikiem mieszanki curry i dodaje się go do wielu azjatyckich dań z warzyw.
Jest jedną z droższych przypraw świata, od wieków używaną także w medycynie i uważaną za afrodyzjak. Aromatyczna przyprawa poprawia smak potraw słodkich i pikantnych. Kardamon dodajemy do potraw z mięsa, ryb i drobiu. Każdej potrawie nada niezwykły, orientalny posmak, ale najlepiej smakuje z kawą, herbatą i czekoladą. Poprawia przemianę materii, a więc może wspomagać odchudzanie. Ma też właściwości antyseptyczne i odświeża oddech. Ziarna kardamonu od wieków żują Arabowie.
jest stosowana do aromatyzowania zup, szczególnie z groszku, pieczonych ryb, zapiekanek, surówki z kapusty, szpinaku i ziemniaków, a także deserów i sałatek owocowych oraz dipów na bazie jogurtu. W kuchni arabskiej jest dodawana do tłustych mięs (świetnie pasuje do baraniny i kurczaka), ponieważ nadaje im ciekawy aromat i ułatwia trawienie. Mieszkańcy Północnej Afryki robią z niej bardzo słodki napar, który idealnie gasi pragnienie i orzeźwia.
Herbaty
Schłodzona herbatka z kwiatów hibiskusa orzeźwia i dodaje energii. Gorąca – jest dobrym antidotum na infekcje, a do smaku można przyprawić ją dodatkowo cynamonem. Hibiskus jest cennym źródłem wapnia, witaminy C i soli mineralnych. Dodatkowo chroni serce. Hibiskus wpływa korzystnie także na ciśnienie tętnicze krwi oraz działa kojąco.
to słynna beduińska herbata podawana turystom we wszystkich oazach Synaju. Habak nazywany też Habak Mint ma lekki posmak szałwi i mięty równocześnie. Choć herbata podawana jest z dużą ilością cukru – to zachowuje swój niesamowity aromat i właściwości. Według Beduinów ma dobroczynny wpływ na trawienie, a także właściwości lecznicze i usprawniające pracę układu pokarmowego.