Meblarstwo starożytnego Egiptu, to nie tylko zamknięty rozdział historii, sztuki i cywilizacji, ale przede wszystkim źródło inspiracji dla projektantów nie tyle kolejnych pokoleń co epok.
Jako źródło pomysłów dla potomnych meble wykonane przez starożytnych Egipcjan miały swoje wzloty i upadki, swój największy renesans przeżyły jednak w latach 20-tych XX wieku w stylu art-deco, po odkryciu grobowca Tutenchamona w 1922 roku.
Z czasów pierwszej dynastii władców egipskich zachowały się zaledwie szczątki mebli- ramy łóżek w grobowcu w Gebelein- w okolicach antycznych Teb (dzisiejszy Karnak). Z kolei meble odkryte w grobowcu królowej Hetepheres umożliwiły wykonanie dobrych rekonstrukcji tronu, łoża czy lektyki, a skarbiec grobowca Tutenchamona okazał się prawdziwym „domem towarowym” pełnym najróżniejszych sprzętów i autentycznych skarbów o ogromnej wartości artystycznej i materialnej.
Starożytni Egipcjanie udowodnili, że funkcja symboliczna mebla nie musi stać
w sprzeczności do jego funkcjonalności, czyli walorów czysto użytkowych. Pomimo iż trony pochodzące z tamtych czasów niewiele wspólnego mają z wygodą klubowych foteli, to wiele zachowanych obiektów, jest dowodem mistrzowskiego kunsztu meblarskiego. Krzesła o bardzo niskich, wygodnych siedziskach, łóżka wyposażone w ergonomiczne podpórki, czy starannie wykonane płyty zabezpieczające śpiącego przed zsunięciem, świadczą o tym, że nie służyły one tylko i wyłącznie nieustannemu hartowaniu ciała w imię wyższych wartości.
(źródło: E-SHARM.PL)
